Advies voor de medische sector over het stellen van de juiste diagnose en het aanbieden van de juiste behandeling

Hoe maak je de juiste diagnose?

Vaak wordt een verkeerde diagnose gesteld voor ingeslikte batterijen door een aantal redenen:

Het inslikken van een batterij, vooral bij jonge kinderen, wordt niet altijd gezien.
Er zijn geen specifieke symptomen bij ingeslikte batterijen. Voor ingeslikte Lithium knoopcellen lijken de symptomen op die van griep.
Ingeslikte knoopcellen kunnen verward worden met muntstukken.

Ingeslikte knoopcellen kunnen een risico vormen indien ze geblokkeerd blijven in de slokdarm. In dat geval is onmiddellijke medische verzorging nodig. Het risico is vooral hoog voor de Lithium knoopcellen vanwege het hogere voltage. Een grotere diameter verhoogt het risico aangezien deze meer kans hebben om vast te blijven zitten in de slokdarm.

Indien de behandelende arts geen zekerheid heeft over het type van ingeslikte batterij, dient de behandeling ervan uit te gaan dat het gaat om een Lithium knoopcel.

De volgende richtlijnen kunnen gevolgd worden indien vermoed wordt dat een knoopcel werd ingeslikt:

De patiënt mag geen voedsel of drank innemen tot een radiografie heeft bevestigd dat de ingeslikte batterij niet vastzit in de slokdarm
Indien de patiënt asymptomatisch is, check dan het identificatienummer van de batterij op de verpakking of van een identieke batterij (indien deze informatie beschikbaar is);
Maak onmiddellijk een radiografie voor alle kinderen tot 12 jaar indien ze een knoopcel hebben ingeslikt ongeacht de grootte ervan. Voor kinderen ouder dan 12 jaar is een radiografie aanbevolen indien de ingeslikte batterij groter is dan 12mm in diameter, indien er symptomen zijn, in het geval er meer dan één batterij werd ingeslikt, indien het samen met een magneet werd ingeslikt of indien er een reeds bestaande ziekte bekend is met betrekking tot de slokdarm
Wacht niet tot symptomen zich ontwikkelen. Lithium knoopcellen in de slokdarm kunnen brandwonden veroorzaken in minder dan twee uur. Patiënten kunnen aanvankelijk asymptomatisch zijn of kunnen braken, hoesten, een verminderde eetlust hebben , kwijlen, stridor, dysfagie, koorts of hematemesis hebben.
Knoopbatterijen in de slokdarm moeten onmiddellijk worden verwijderd. Endoscopische verwijdering heeft de voorkeur omdat de directe visualisatie van de slokdarm de daaropvolgende behandeling bepaalt
Oesofagiale perforaties en fistels in de luchtpijp of grote bloedvaten kunnen met vertraging optreden tot 28 dagen na het verwijderen van de batterijen. Deze mogelijke complicaties moeten op frequente tijdstippen worden opgevolgd. Vertraagde ademhalingsmoeilijkheden en stembandverlamming dienen geanticipeerd te worden voor batterijen die vast zaten in het bovenste deel van de slokdarm. Het is belangrijk op te merken dat de oesofagiale vernauwingen en spondylodiscitis zich kunnen voordoen na enkele weken tot maanden na het inslikken van de batterij.
Indien knoopcellen door de slokdarm zijn gegaan en er geen gastro-intestinale letsels merkbaar zijn (d.w.z. er zijn geen symptomen aanwezig), kan de batterij het lichaam op een natuurlijke wijze verlaten.
Medische aandacht is nodig indien symptomen zich ontwikkelen of indien een grote knoopcel (meer dan 20mm in diameter) binnen vier dagen niet door de pylorus gaat. Bij alle andere gevallen van ingeslikte batterijen kan de patiënt zijn toestand zelf thuis opvolgen door middel van een normaal dieet en regelmatige activiteit tot de batterij op natuurlijke wijze het lichaam verlaat
Indien de eliminatie van de batterij uit het lichaam niet wordt vastgesteld binnen de 10 -14 dagen, dient de stoelgang gecontroleerd te worden of dienen aanvullende radiografieën te worden overwogen.

Deze richtlijnen zijn gebaseerd op advies van specialisten die beschikken over ruime ervaring in dit gebied.